Barış Bıçakçı’dan
Kararan Gümüş Kederi
Coğrafya tutkusu eskiden, dünya haritası
yük vagonları ve uzun kışkırtıcı cümleleri rayların.
Uçma tasarıları, mühendislik bilgisi, rüzgar.
“Kaçsam, yine de sever mi beni annem” telaşı.
…
Barış Bıçakçı Üzerine Kişisel Bir Not:
80’li yılların ikinci yarısı. Hukuk Fakültesi yılları. Okulla fazla ilgim yok, sanatla dolu geçiyor günler. Elime geçen her şeyi okuyorum, yeni çıkan kitapları takip etmeye çalışıyorum. Tanınmış bir şairin kızı sınıf arkadaşım. Ders aralarında sanattan, edebiyattan konuşuyoruz. Bazen uzuyor sohbetler; sınıfın kapısı kapanıyor, biz konuşmaya devam ediyoruz. Hukuk Fakültesi’nin asık suratlı koridorlarını dayanılır kılıyor bu teneffüs taşması muhabbetler. Bir gün annesinin derlediği bir kitabın prova baskısını getiriyor arkadaşım. El yazısı ile “Barış Bıçakçı” yazmış bölümün başına. “Bu adamı oku” diyor, “ileride iyi şeyler yapacak.” Barış Bıçakçı ileride gerçekten iyi şeyler yapıyor ve ben hala zaman zaman onu tanımamı sağlayan şiirleri okuyorum, o sararmış fotokopi sayfalardan…
Ekim 1st, 2011 at 11:29
aynı şeyi ben de kendime tekrar edip duruyordum, dün “herkes herkesle dostmuş gibi”ye koşmuştum hatta ilk fırsatta. ayrıca kişisel not’la aynı asık suratlı koridorlarda kitaplarla arkadaşlarımızla yürüyüşümüz geldi aklıma. teşekkürler..